Igandean hauteskundeak!

Igandean Brasilen hauteskundeak izango die, eta bidixo hau aurkitu dot interneten. Egunero, ordubetez, telebista guztixetan hauteskundeetako propaganda ematen dabe, eta hau pertsonaje onenen nahasketa bat da.

Marcelinho izeneko futbolista ohia, "leche" txarra dekon tipa bat, mutil oso arraro bat,... baina onena Tiririca izeneko komiko bat da! neskaz jantzita dauena!
Hau da esaten dauena: " Soy Tiririca, el de la television. Soy candidato a diputado federal. Y que es lo que hace un diputado federal? la verdad es que no lo se, pero votame, que te lo cuento. Vota a Tiririca, peor de lo que esta no se puede!

Futebol na bahia

Igandian bi neska gallegakin (bata da mutila Durengon lan eiten dauena,jeje, de pikolo) futebol partidu bat ikusten juen nintzen: Vitoria-Fluminese.
Fluminesen Decok jolasten dau, eta kanpuan jolastu ostian bueltetan dien brasileiruak hamen jainkotzat hartzen dabez. Hamen jentia futebolagatik transformau eiten da, son unos putos enfermos! Izen zan telebistan sudamerikako partiduen irudixak emoten dabienian bezala, baina ni bertan neuen!
Nere bi lagunak etorri zien oso mozkor, eztakit zer gertatu zaken baina se liaron ta... esan zabienagatik 2 ordu ein zabien lo, eta altzau orduko mozkor jarraitzen zabenez zerbezak edaten jarriatu zabien!
Azkenian 1-2 galdu ein zabien, eta esan behar da oso txarrak diela orokorrian, no corren ni con un petardo en el culo!

porra caralho!

Holan esaten dabe brasileiruak zeozerrek harritzen dotzienian, eta hori izan zan lagun gallego batek ohiukatu zauena, konturatu ginenian alemaniatik millaka kilometrotara bebai Okoberfesta ospatzen dala.

Zapatu gabian izen zan, eta bere hitzak hauek izan zien gutxi gora behera:

" Es la ostia estos brasileiros el espiritu aleman que rebosan, no hay mas que verlos para darte cuenta que todos son rubios y blancos... estos con tal de hacer fiesta celebran hasta la conquista de America..."

GTA III: Salvador city

Play Stationeko jokuan antzera, larunbat gabian adrenalina gorarte igo zakun ezezagun baten kotxian gindoazen bitartian. Gauzia da larunbatian brasildar baten etxian jaia eukin gendula, eta azkenerako canario bategaz politikaz berba eiten egon nintzen. Konturatu orduko ia mundu guztixa juenda zauen eta taxista bategaz negoziatzen hasi ginen. Tipuak gure gringo aurpegixa ikusita timatzen saiatu zan, eta pikutara bidali ginun. Orduan egoeria guztiz aldatu zan:
Salvadorreko auzo batian geunden, kanarioa eta ni, bakarrik bide erdixan kotxiak gelditzen Rio Vermelhora eramateko asmoz. Bapatian norbait ohiuka hasi zan, eta begiratzerakuan... ostia! Martin zan! gure antzeko istorixo bat gertau zakon, eta bidian beste aldian zauen gure moduan kotxiak gelditzen.

10 minutuz taxiak gelditzen jaraitzen ginun bitartian, kotxe bat gure albuan geratu zan, eta bakoitzak 3 real emanez gero Rio Vermelhora eramango zozkula zin egin zigun. Benetan, ez da exageratzearren: tipua zan "un cuadro". Gazte gaztia eta hobeto ez jakitia zein zan bere gorputzaren alkohol tasa.

Orduan hasi zan abenturia: Barrichelo brasildarraren antzera, honek be Formula 1n gidatzen zihoala uste zauen. Gure aurpegixak ikustekuak zien, hirurok berba ein barik eta akojonauta! Bapatian eskumatara kurba egin eta favela oso txungo batzutatik sartu zan. "pero donde cojones estamos killo?" izan zan kanarioak (bere azento barregarrixaz) esan zauen bakarra. Benetan, nere bizitza hor bukatuko zala pentsetan naben. Favelen erdixan geratu eta kaltzetinak be kenduko zozkuela zin egingo naben momentu horretan... baina tipua berera zoien, GTAn antzera, polizien aurretik ihes eginez. Azkenian, eztakit zelan, Rio Vermelhora heldu ginen hitzik esan barik, eta kotxetik jeisterakuan hirurok elkar begiratu eta barrezka hasi ginen. "Ufff, que subidon de adrenalina!" esan zauen Martinek, eta hau inoiz gehixau ez egitia zin egin ginun, ze GTAra jolasteko Play Stationa dau, ez zure bizitza.

egun txar bat...

Badauz egunak eta egunak, eta atzokua esan ahal da ahaztekua modukua dala...
Martitzenak ez die izeten nere egunik onenak, eta gainera, goizeko 7terdixetan klasera oraindik lotan heldu ostian, konturatzen banaz diru barik etorri nazela, egunak ez dau txarrera baino egiten...

Etxera heldu eta bazkarixa ein ostian, hondartzara joan behar nintzen, baina heltzen ari nintzenian mobilak hondartzan etzunda egoteko ilusinua kendu zoztan! Ane eta Xabi zien, arratsaldeko Bahiaren futbol partidua ikusteko sarrera bila joan behar ginela esanez, bakarrik 1000 sarrera geratzen ziela salgai.
Bidian buelta emon eta berrirobe etxera! dirua hartu eta autobusera... ( gorroto dodaz autobusak!)

Behin helduta, takillara juen ginen txartelen bila, eta zelan ez, agortuta zauzen, baina claro, mundu guztixan dauz "reventa"k eta Salvador bezalako hiri "ilegal" batian are gehixau. Orduan 30 real ordaindu genduzen sarrera puta horiengatik.

Azkenian etxera heldutakuan siesta bat bota neban, eta altzatu orduko gaba zan, korriketan juen ginen autobus paradara eta... me cago en el puto trafico de Salvador de Bahia y todos los Santos!!!!!!!!!!! eztakit zer gureko daben ein mundialerako, baina zeozer ein beharko dabe trafikuana soluzionatzeko, bestela partidu egunetan jokalariak bez ez die helduko kanpora...
Esan zozkuenagatik gure etxetik estadiora 30 minutu dauz ordu normal batian, baina oordu horietan orduterdiz edo 2 orduz egon behar zara sardina lata baten barruan Pituaçura heldu nahi badozu...



Autobusari 45 minutuz itxaroten egon ostian, partidua ( eta 30 realak, klaro) pikutara bidali gendun eta etxera joan ginen tonto aurpegixaz,nik behintzat, eguna bukatzeko gogoz.

PD: astelehenian lehenengo "Bahian Poker Tour"a jokatu gendun gallego baten etxian, eta euskaldun batek irabazi zauen, (zelan ez, ez nintzen ni izan)

Brasileiro bilbotarra (2. zatia)

Bere facebookean idatzitako beste mobida arraro bat,jeje:

"Dicen ke en Salvador solo llueve kuatro dias al año, hoy es uno de esos dias. A pesar de lo poko ke llevo aki, me tomo komo un guiño del Altisimo hacia mi persona ke torne el celeste en gris para hacerme sentir komo en kasa.

Me gusta asomarme y ver komo los bahianos huyen del agua komo si de acido se tratara, prokuro kontener la risa porke me da ke en verano el ke las va a pasar putas soy yo.

Ante tal situacion abro mi partikular estutxe y komienzo a makinar un porrazo de maruja, me konekto a internet y entxufo unos temas de Mikel Laboa.

Kual kapitan apostado en la proa de su barko oteo el horizonte peta en mano. El cielo muestra un kolor amenazante, un cielo al ke nunka tendrias kojones a elevar tus plegarias. El mar kobra una fuerza inusitada, los barkos se balancean agitadamente por las olas komo lo harian dentro de la bañera de un niño hiperaktivo y se pueden entrever afiladas rokas komo kutxillos asomando por la espuma.

Mikel esta bordando el Haika Mutil, jamas habia sonado de esa manera. La lluvia arrecia y alkanza su klimax. A pesar de ello la tormenta mas fuerte surge de dentro de mis retinas, haciendo ke lo ke esta okurriendo fuera parezka un grifo mal cerrado. Kontemplo el paisaje, doy una buena kalada, aplaudo la aktuacion de Mikel de manera rabiosa y mientras me seko las lagrimas musito: "Hogar, dulce hogar".

2 gringo Itaparican

Hamen kanpotarrei gringo deitzen dozkue, eta hamen 3 urtez bizi dan tipo batek esaten dauen modura, inoiz ez dogu gringo etiketia kenduko. Ba horrela sentitu gara oingo astuburan Pablo eta ni: Itaparican egon diren gringo bakarrak.

Ostiralian dana zien asmo onak eta astebururako ideia pillua, baina ostiralean juerga bota ezkero, eta gainera larunbat goizean txarra ein ostean, Pablo eta ni bakarrik aurkeztu ginen portuan. Asteburuko bidaitxua egitia erabaki gendun, nahiz eta bixok bakarrik juen, eta egixa esanda, hartu ahal zan erabakirik onena hartu gendun.

Hara heldutakuan pousada baten bila hasi ginen, eta azkenian bixontzako 40 realegatik (ixa 20 euro) gela bat aurkitu gendun, goizeko "cafe de amanha" zeukona.
Eguerditik aurrera Mar Grandeko hondartzan egon ginen arratsalde pasa, eta behin ilunduta herritik bueltatxo bat emotera juen ginen. Hondartzako txiringito batian egon ginen aurrerantzian. Zerbeza litro batek 1,5 euro balio zauen, eta " caranguejo"ek euro bat. Horrelako prezixoekin nor gure dau hortik mugitu?

Gero herriko plazara juen ginen, eta oso giro ona zauen, 15 urteko umiak jolasten zabien bitartian gurasuak terrazetan jesarrita pasatu zabien gaba guztixa.
Zer esanik ez gu ginela asteburu hortan ikusi gendun zuri bakarrak

Hurrengo egunian Itaparica herrira hurbildu ginen, eta hango hondartza batian egon ginen egun guztixa botata, txiringito oso guapo baten albuan.

Brasileiro bilbotarra...

Zoruak edonon dauz, eta zelan ez, hona etorri eta zoro bilbotar batekin juntau naz. Tipua ez da Bilbokua ( como me oiga me mata) Erromokua baizik, eta bere Facebookean hau idatzi dau, lagunek bere bizitzataz zeozer esateko esan diotenian:
Me han llegado peticiones para ke suba fotos, pero soy reacio a ello. Kerido kompañero, no te me etxes encima sin dejar ke me explike.En jerga ekonomika podriamos considerar mis rekuerdos komo una merkancia detallista, no al por mayor. Lo ke yo vi, para bien o para mal, me pertenece en exklusiva. Komprendo perfektamente ke kieras saber komo son las favelas de Salvador, lo ke se siente al vivir en una ciudad ke te obliga a ser siempre joven e inkluso ke sientas kuriosidad por komo me kamele a la hermana gemela de Naomi Kampbell sin abrir la boka ni la kartera.

Todos estos sentimientos son humanos y totalmente komprensibles. Nada les puedo reprotxar. Sin embargo espero ke entiendas mi postura y asimiles ke nunka ha sido legitimo exigir una porcion de la tarta de una fiesta a la ke nunka se akudio.

Intentare apaciguar tu kuriosidad diciendote ke a esto lo llaman la capital de la alegria y el ke te eskribe es el mas feliz de sus habitantes. Ditxo esto solo nos keda por dilucidar la kuestion ke hoy nos atañe:"A ke kojones estas esperando para vivirlo

Sin comentarios...

Asteburuan Itaparicara!

Aste gogor baten ostian ez dau ezer hobiaurik deskantsatzia baino, eta hori da oin bertan buruan dekoten gauza bakarra... Kokoteraino nau goizeko 6 terdixetan altzatziaz! eta pentsauko dozue askotan ez nazela altzatuko, baina bai, kalsera juen beharra dekot, ze bestelan badakit zer dakodan.

Gaur beste gallego baten etxian jaia dekogu. Gaurko etxian jabia apur bat frikixa da, baina bueno, lagunak bertan dauzen bitartian dana ondo!

Kriston goguak dekodaz inguru hau ezagutzeko, eta emoten dau jentia hamen nahiko parauta dauela, horregatik pare bategaz berba eiot asteburuan Salvador onduan dauen Itaparica irlara jueteko. Komentau dogu hondartzan lo eitiana, holan diru apur bat aurrezteko, baina esan dozkuenagaitik hamen" te limpian el forro".

Banabil pentsetan 20 egun barru 10 egunez Rio de Janeiro eta Iguazura juetia. Oingoz ez da inor apuntatzen, baina bakarrik juetia be ez zata asko importa, total, 10 egun die!

Benga txabal@s! oso ondo pasau! hamendik pillua botatzeotzuet faltan! zenbat eta urrunau egon, gehixau konturatzen naz albokuak behar dodazela!

Nere etxia...

Hau izen zan aurreko barikuan etxian ein gendun jaixa...
Benetan, ez nekizen zer gertauko zan, ze uste dot Salvador erdixak zekiela etxean bertan jaixa eingo gendula. Hurrengo egunetan pillo bat jente ezezagunak esan dozku oso ondo egon zala, ta guk harritu aurpegixaz: ah si...
Ez nekixen 50 antidisturbio agertuko zien etxe azpian desalojatzeko asmoz edo inguruan bizi dan mundu guztiak etxeari su emango zotzan... baina bueno! oso ondo egon zan!
En fin...

brasilgo mikel laboa!

Zelako pertsonajia ezagutu gendun barikuan etxian ein gendun jaixan!
Euskaldun batzuegaz bizi da hamen salvadorren, eta badirudi pillua gustatzen zakola abesti hau. Inork ez dotza abestixa erakutsi, neska euskaldun baten MP3 hartzen dau eta gutxinaka gutxinaka ikasten joan da.



PD: Bixar ostiraleko jaixan bidixo bat jarriko dot, etakit zenbat jente sartu zan etxian, egixa esanda hobetuau ez jakitia...

benvindo a Morro do Sao Paulo!

"Benvindo a Morro de Sao Paulo" jartzen dau heltzerakuan kartel batek. "la ibiza de hace 20 anos"! Baina klaro, dana ezin da izan zoriontasuna barko hartatik jaisterakuan, eta behin paso batzuk eman ostian eta 10 guia aurpegitik kendutakuan konturatzen gara 10 realeko inpuesto bat ordaindu behar dogula turistak garelako, por la puta cara!

Hara heltzia nahiko abentura izan zan: bi aukera dauz, gringoek bezala heldu itsasontzi arin baten (joan ta etorri 170 real) edo hamengoek egiten daben bezalako bidaia egin (60 real) eta gu, nola ez, bahiano hutsak gaz, asike lehenengo eta behin ferry bat hartu gendun Salvadorretik Itaparicara joateko, eta behin hara heldutakuan Van baten bila hasi ginen Ponta de Corralerarte joateko. 15 real kobratuko zigutela esan ostean poz pozik montatu ginen furgoneta txiki horretan, baina 5 minutu gerotxuau konturatu ginen jente gehixau montatu behar zala, eta azkenian furgoneta baten 16 pertsona montatu ginen 2 orduko bidai baterako!

Behin Ponta de Corralera heldu eta beste Ferry txikiago bat hartu gendun orduerdiz Morrora eramango zozkuna, eta bidaitxo horretan konturatu ginen norantza gindoazen, benetako paradisera! Idea pare bat egunetarako joatea zan, baina betan geundela " La fiesta de la primavera" zala konturatu ginen, eta kontzertu nahiko potentiak antolatu zabien hondartzan asteburu osorako, egixa esanda nietzat nahiko eskasak, baina badirudi Brasilgo abeslaririk onenetarikuak etorri ziela .

Islatxo hori israeldar eta beste motatako gringoz beteta zauen, eta gu, nola ez, lehenenguak, baina egixa esan behar bada nahiko esplotatuta zeuen turistentzako. Danetarik pasau zakun joan ginen taldekoentzako: timoak, lapurketak, neska batekin ligau ta gero dirua eskatu, mobidak,... baina oso oso ondo pasau gendun!

Morrotik orduerdiz hondartzatik ibiliz gero ( marea bajakin, bestelan ezinezkua da, uretatik joan nahi ez badozu behintzat) Ganboara heltzen zara, oso herritxo lasai batera, eta bertan, hondartzan bertan dauen mendi batean lokatz milagroso horietako pillua dau, eta han pasatu gendun egun osua, lokatzetan eta gero uretan, prozesu hori 200 aldiz eginez ( oso sentzasio arrarua da lokatzetan gorarte zikintziana! ). Azkenerako terrazatxo bateko hamaketan etzan eta Bob Marley entzuten egon ginen, iluntzen zan bitartian. Atzo egunsentirik guapuena ikusi nabela esan naben, ez, parkatu, iluntzerik guapuena esan nahi naben! hondartzatik ibiltzen ari ginela izen zan hori, eta benetan uliak tente jartzeko modukua izen zan.

Gero gabian asteburu horretan behin ta berriz egindako prosezu berdina, hostalean zeozer edan, hondartzara kontzertuak ikusten eta hango postuetan dauzenekin regateetan caipirinhak merkiau izeteko eta bukatzeko diskotekaren batera juen, nola ez, sarrera bakoitzeko 20 real ordaindu ostean.

Joatea zaila izan bazan, etortzia askoz gehixau! Valençan galdu ein ginen gabaz zala eta autobus geltoki nahiko kutre batian itxaroten egon ginen ia autobusen bat pasetan zan. Azkenian ez dakit nola baina autobus bat geratu zan eta danok montau ginen. Itaparicara berrirobe eta beste ferry bat hartu... guztira 5 orduko bidai destroy bat.

PD: batzuk onduan dauen irla batera joan ziren Boipeba ra, eta hango natiboek esan zieten aste bat lehenago Cuatro koak egon zirela hiru hilez reallity bat grabatzen, ahal badozue ikusi! irla hori oso polita dala! Gainera irabazliak nortzuk dien badakigu!jeje

revolation

hau da brasilgo udako abestixa, gero "Panpanamerikano"az kejatzen gaz,jeje!
Nire abesti txarrenen listan "Asereje" eta honek borroka handixa dekie lehenengua nor dan erabakitzeko.

feriado sem redactar

Astebetez jai hartu dotela esan behar dot, ze egixa esanda asteburuan ostian ez dot ein gauza askorik! Bixer asteburuko argazkixak jarriko dodaz zihur! bestelan, horrelako idazle bategaz blog honek ez dauko etorkizun askorik.

Bakarrik esatia asteburu honetan hondartza desertiko baten Zorrozako tipo bategaz juntau nazela, bertan bizi dala han eraikitako etxe bat bere balixuan doblera saldu zabelako, eta oin bizitziaz disfrutau nahi dabela esan zoztan... parecia tonto el tio!
Bixar jarriko dodaz argazkixak, baina bukatzeko esatia ikusi nebala bizitzan ikusi doten egunsentirik guapuena Morron dauen tabernarik guapuenetik!
Hau da taberna, esaten dabenagatik Ibizako Cafe del Mar baino milla bider hobiaua:

" I got your number"

Beste egunian etxe onduan rock kontzertu bat ikusi gendun egunkari postu baten onduan. Menudos colgaus! Ta bertan zauen jentia eurak baino txarrau! Hamen musikian asuntua da beste mundu batekua, edonun dau musikia! Bapatian eurixa hasi zan ta gu toldo baten azpira juen ginen korriketan... bakarrak izen ginen! Mundu guztixa gorarte bustita jarraitu zauen saltoka eta abesten. Abeslarixak Sapo Kuraiako abeslarixan antza pillua zaukon, mobimentu berdinegaz!jejeje.

PD: Cock Sparreren " I got your number" jo zabien, nekizen bakarra.
Ondo pasau jaixetan! trago pare bat botako dodaz Ferixa Nausikuen omenez!jejeje. Gora Ferixa Nausiko brasileiruak! Gora!

aberatsen gauza izango da...

Kristonako katarrua dakot, eta erru guztia leku itxi guztietan dauen hotzagaitik da!
Que puta mania! Esan doztienagatik hemen aire girotua eukitzia aberatsen gauza da, horregaitik taberna, autobus, eta leku guztietan aire hotza jartzen dabe leku hori maila altukoa dala erakusteko. Gauza bat da aire pixka bat jartzia, eta beste gauza bat da kalean 30 gradu eiten badauz, leku itxi batera sartu eta 12 gradu egotia!
Gainera, txarrena da euren artian borrokatzen diela airea hotzago jartzeko, holan, teorian, "lujosoago" dalako!

Oingo asteburuan Elorrixoko jaixak hasten die cabrones! zelako enbidixa! ni asteburu honetan Morro de Sao Paulora juengo naz, hamendik gertu dauen irlatxo batera